💐 วรรณี ศรีนุตตระกูล, 6 ก.พ. 2513 – 21 ต.ค. 2564 💐
🖤 ฝากคำอำลาอาลัย (leave a tribute) 🖤
| Posted by Roppon Picha on October 22, 2021 ขอบคุณสำหรับมิตรภาพครับพี่นี เป็นเกียรติที่ได้รู้จักและได้ร่วมงานกัน ขอบคุณที่คิดถึงกันในวันนั้น ที่พาน้องมาแนะนำในห้องทำงาน ไม่มีใครรู้ว่ามันจะเป็นวันสุดท้ายที่พี่นีมาทำงานและวันสุดท้ายที่เราจะได้เจอกัน ชีวิตคาดเดาไม่ได้ ไม่อยากจะเศร้าที่ต้องลากันเร็วขนาดนี้ ขอยิ้มที่ได้รู้จักกันแทนครับ rest in peace ครับพี่นี | Posted by Kanokporn Boonsirichai on October 24, 2021 พี่นีเป็นบุคลากรที่ขยันและมีความมุ่งมั่นในการทำงาน ทั้งงานวิจัยและงานที่ได้รับมอบหมายต่าง ๆ พี่นีเป็นบุคลากรตัวอย่างให้แก่น้อง ๆ ในการพัฒนาตนและพัฒนางาน รวมถึงการผลักดันเพื่อให้งานวิจัยสามารถนำไปสู่การใช้ประโยชน์ ที่ผ่านมาพี่นีพยายามหาวิธีจำแนกระหว่างข้าวหอมมะลิที่ปลูกในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือกับภาคเหนือมาหลายปี ตอนนี้พี่นีทำสำเร็จแล้ว มันเป็นความสำเร็จงดงามมากค่ะ พี่นีไม่มีอะไรต้องห่วงอีกแล้วนะคะ ส่วนที่เหลือน้อง ๆ จะดำเนินการกันต่อไป เพื่อให้งานตรงนี้ได้รับการต่อยอดให้เกิดประโยชน์แก่ประเทศต่อไป ด้วยรักและอาลัย เป๊าะ |
| Posted by May Pattra on October 24, 2021 เป็นเกียรติ และยินดีมากเลยค่ะ ที่ได้รู้จักพี่ณี ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้ร่วมงานเชิงวิชาการกันโดยตรง แต่ก็มีหลายๆงาน และหลายๆกิจกรรมที่เราได้ร่วมกันคิด และร่วมสนุกไปด้วยกัน พี่ณีมักจะเรียกเมย์ว่าน้องเมย์ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เวลาเดินเจอหรือเดินผ่านที่ตึกก็ทักทายด้วยความเป็นห่วงเสมอมา จากนี้ไปไม่มีอะไรที่ต้องเป็นห่วงแล้วนะคะ ขอให้พี่ณีไปสู่ภพภูมิที่ดีดังความดีที่พี่ณีได้สร้างสมมา เมย์ขอร่วมไว้อาลัยส่งพี่ณีไปสู่สรวงสวรรค์ด้วยใจรัก ยินดีที่ได้รู้จักคนเก่งๆ และจิตใจดีแบบพี่ณีนะคะ R.I.P. ด้วยรักและอาลัยยิ่ง น้องเมย์ | Posted by Sak Sajja on October 24, 2021 ตอนเช้าๆ ออกจากลิฟท์ชั้น 3 ลี้ยวขวา ห้องแรกทางขวามือ 306 ตรงโต๊ะทำงาน พี่นีนั่งก้มหน้ากินข้าวกล่องเป็นภาพที่เห็นทุกๆเช้า สวัสดีครับพี่นี พี่นีเงยหน้ามาพร้อมกับรอยยิ้มเสมอ กินข้าว ศักกินข้าวยัง กินแล้วครับพี่ เราจะทักกันอย่างนี้ทุกเช้าก่อนเข้าทำงาน พี่นีเป็นพี่ที่ค่อนข้างขี้เกรงใจแต่ใจดี ขยัน ทำทุกอย่างตั้งแต่เขียนเปเปอร์ ทำแลป ยันล้างของเอง 16.00 ก่อนกลับบ้านเรามักจะเอาของไปเก็บในตู้เย็นห้องพี่นี พี่นีจะนั่งกินข้าวก่อนกลับบ้านทุกวัน พี่นีเคยบอกพี่นีเป็นโรคกระเพาะ เราเคยเห็นครั้งนึงตอนโรคกระเพาะพี่นีกำเริบ ในห้องแลปพี่นีลงไปนอนบิดตัวอยู่ที่พื้นห้องพร้อมกับร้องโอดโอยดังลั่นซึ่งผิดวิสัยพี่นีที่เวลาพูดจะพูดช้าๆนิ่มๆ วันนั้นน้องกัมพาไปส่ง รพ อีกอย่างนึงที่รู้เกี่ยวกับพี่นี พี่นีไม่กินข้าวหมกไก่ เพราะเผ็ด การประชุมวิชาการ FAB.2020.ที่เชียงใหม่กิจกรรมสุดท้ายที่ได้ทำร่วมกับพี่นี ยังคงจำภาพที่พี่นีเดินนำหน้าเพวกราจากที่พักไปยังที่จัดประชุม พี่นีเป็นคนเดินไว กระฉับกระเฉง วันสุดท้ายที่เราจากกันโดยที่ไม่คาดคิดว่าเราจะไม่พบกันอีก ช่วงบ่ายไม่วันที่1ก็วันที่ 2 กค 63 พี่นีกระหืดกระหอบมาที่ห้องแลปเรา 305 มาหาโอ๋เหมือนจะนัดทำไรกันซักอย่าง พร้อมทั้งพาน้องเอิ้ทมาแนะนำตัวด้วย วันรุ่งขึ้นเราก็ลากลับกระบี่เนื่องจากแม่ป่วยหนัก ก็ได้รู้ข่าวว่าพี่นีก็ลาเช่นเดียวกัน ไม่สบาย ตรวจพบมะเร็ง ก่อนหน้านี้เคยไลน์ไปถามความเป็นไปของการรักษา พี่นีตอบกลับมาพร้อมกับขออโหสิเราหากมีไรทำให้ขุ่นข้องหมองใจ เราก็ได้แต่ตอบว่าไม่มีไรให้หมองใจกันพี่แต่ก็ให้และขออโหสิเช่นเดียวกัน พี่นีจากไปแล้ว รู้สึกเศร้าที่เดินผ่านห้องทุกครั้ง แต่มีสิ่งที่พี่นีทิ้งไว้ให้คิดคือ ชีวิตจะใช้ยังไง…… ขอบคุณทุกอย่างที่พี่นีเคยช่วยเคยให้คำปรึกษา….. สุรศักด์ |
| Posted by Weerawat Pornroongruengch… on October 24, 2021 ยังจำเสียงที่ชอบเรียกผมว่าน้องอ๊อฟๆ และใบหน้าที่ชอบยิ้มจนตาหยีได้ดี ตอนอบรมภาษาอังกฤษ+อะไรสักอย่างที่คลอง 5 ทำให้รู้ว่าพี่นีไม่กินเผ็ดเลย เวลาพักกลางวันทีก็จะนึกในใจตลอด พี่นีจะกินอะไรได้บ้างน้าวันนี้ บางครั้งผมก็ชอบจำชื่อพี่สลับกับอีกท่านนึง แต่ตอนนี้คงไม่แล้วล่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ | Posted by Kiattipong Kamdee on October 24, 2021 พี่นีเป็นพี่ที่ดี มีน้ำใจกับน้องๆ เสมอ รู้จักกับพี่ครั้งแรกตอนที่ทำงานอยู่ที่ สำนักงานปรมาณูเพื่อสันติ เจอกันที่ไหนพี่นีก็จะยิ้มให้เสมอ ชีวิตคนเราก็ไม่มีความแน่นอนเสมอ เสียดายคนเก่งๆ ที่จากพวกเราไปแบบไม่มีวันหวนกลับ ขอให้พี่นีไปอยู่ในที่ที่มีความสุข บนสวรรค์ RIP |
| Posted by ie uttayarat on October 24, 2021 ตอนที่เพิ่งเร่ิมทำงานที่ สทน. ต้องตรวจสุขภาพประจำปีกับโรงพยาบาลบ้านแพ้ว ยังจำได้ว่าน่าจะเป็นสองคนกับพี่นีใน วพ. ที่น้ำหนักร่างกายไม่น่าจะถึงเกณฑ์ปกติ แต่สุดท้ายแล้วพี่นีก็ผ่านเกณฑ์ก่อนเรา ช่วง 2 ปีแรกที่ยังทำงานกันอยู่ที่ออฟฟิสบางเขน จะคุ้นเคยกับภาพพี่นีในห้องแล็ปที่ตึกพัฒนาวัสดุนิวเคลียร์ พอย้ายมาอยู่องครักษ์แรก ๆ พี่นีจะเดินถือตะกร้าอุปกรณ์ทำแล็ประหว่างตึก 7 และ ตึก 8 เป็นประจำ ก่อนที่จะเซ็ทแล็ปถาวรที่ตึก 8 เคยแซวพี่นีว่าเวลาเดินถือตะกร้าและใส่หมวกปีกรอบกันแดด พี่นีดูเหมือนสาวญี่ปุ่นมาก ๆ เลย พี่นีเป็นคนน่ารัก จิตใจดี ขยัน ทำงานเป็นระเบียบมาก ความรับผิดชอบสูง และคอยช่วยเหลือผู้อื่นเสมอ ตอนที่เริ่มทำงานใหม่ ๆ และต้องปรับตัวกับ reverse culture shock ยังจำได้ว่าพี่นีเคยพูดให้กำลังใจน้องใหม่คนนี้ที่ยังไม่เคยมีประสบการณ์ทำงาน ถึงแม้ว่าพี่นีจะงานยุ่งและตารางค่อนข้างแน่นเพราะต้องวางแผนเวลาไป-กลับกับรถบัส สทน. พี่นียังสามารถแบ่งเวลามาช่วยเราวิเคราะห์ตัวอย่างด้วยเครื่อง BET เก่าที่ตึก 7 ได้ ต้องขอขอบคุณพี่นีมาก ๆ ค่ะ เจอพี่นีครั้งสุดท้ายวันที่พาพี่ตาไปเลี้ยงเกษียณ นำเสนอกับพี่ ๆ ว่าไปร้านอาหารที่ยังไม่เคยไป ไม่ได้อยู่ในตลาดองครักษ์ แต่รับรองว่าต้องชอบบรรยากาศและอาหารอย่างแน่นอน ดีใจที่ทุกคนชอบร้าน จัน เดอร์ กัน เป็นรอยยิ้มและช่วงเวลาที่ดีครั้งสุดท้ายที่ได้เห็นพี่นี ก่อนที่วันรุ่งขึ้นจะทราบข่าวร้ายว่าพี่นีเข้าโรงพยาบาล ยังรู้สึกตกใจและใจหายมาก เพราะเมื่อวานที่กินข้าวด้วยกันพี่นียังดูแข็งแรง แถมยังแซวกันว่าดูอ้วนขึ้น รับรองว่าไม่ต้องกังวลเรื่องน้ำหนักตอนตรวจสุขภาพประจำปีอย่างแน่นอน ปลายปีที่แล้วพี่นียังกำลังใจดี ส่งข้อความกลับมาว่าไม่ต้องไปเยี่ยมที่บ้าน เอาไว้ค่อยเจอกันที่ทำงาน ตอนนี้พี่นีได้หลับอย่างสุขสงบแล้ว ขอให้ความดีและบุญกุศลที่พี่นีได้ให้ไว้กับพี่ ๆ น้อง ๆ และ เพื่อน ๆ ช่วยนำพาพี่นีไปสู่สุขคติและภพภูมิที่ดีค่ะ | Posted by Wiranee Sriwiang on October 25, 2021 ตอนรู้จักกับพี่นีใหม่ ก็เห็นพี่นีเป็นคนน่ารัก ยิ้มแย้มแจ่มใส จนกระทั่งได้ร่วมงานกัน ก็เห็นถึงความตั้งใจในการทำงาน มีความรับผิดชอบสูง ละเอียดรอบคอบ ทำงานทุกอย่างด้วยตัวเอง เป็นพี่ที่เป็นแบบอย่างในการทำงาน ผ่านวันเวลาที่ไปต่างจังหวัดเก็บตัวอย่างข้าวกันมาหลายครั้ง จนถึงวันที่ไปเลี้ยงเกษียณพี่ตา ไม่คิดว่าจะเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอพี่นี ยังหวังว่าพี่นีจะได้กลับมาทำงานเป็นหัวหน้าทีม ร่วมงานกันเหมือนเดิม แต่ในความเป็นจริงก็เป็นไปไม่ได้ หลับให้สบายนะคะ ขอให้พี่นีได้อยู่ในภพภูมิที่ดี สถานที่สวยงานนะคะ งานที่พี่นีเคยทำไว้ น้องๆ จะพยายามสานต่อ แม้รู้ว่ามันจะไม่สมบูรณ์แบบ เหมือนที่พี่เคยทำมาก่อน |
| Posted by Phitchan Sricharoen on October 25, 2021 สวัสดีครับพี่วรรณี เอิร์ธเองครับ คนที่พี่ณีสัมภาษณ์เอิร์ธตอนสมัครงานไงครับ ครั้งแรกในห้องสัมภาษณ์นั้น พี่นีเล่างานที่พี่ทำเรื่องข้าวหอมมะลิได้แบบน่าทึ่งมาก (คิดในใจว่ามีคนทำงานแบบนี้ด้วยเหรอ มันโหดและท้าทายมากนะ และเอิร์ธต้องมาทำแลปร่วมกับพี่ณีเหรอนี่ จะรอดไหม) ตลอดเวลาที่สัม พี่ณีจะยิ้มแย้มตาหยีๆตลอดเวลา นี่คือวันแรกที่ได้รู้จักกัน ส่วนวันที่สองคือวันมารายงานตัวเข้าทำงาน หลังจากปฐมนิเทศที่ตึก 1 เสร็จ ก็มาที่ตึก8 พี่ณีลงลิฟท์มารับ และกล่าวทักทายอย่างเป็นทางการ และก็พาไปแนะนำให้คนใน วพ.(ศน.ปัจุบัน)รู้จัก ทุกอย่างผ่านไป พร้อมกับพามาห้องพักและเตรียมโต๊ะทำงานประจำตำแหน่งที่ติดกันที่ดูแล้วใหม่กว่าโต๊ะทำงานพี่ณีมาก แล้วพี่ณีก็พูดว่า “วันพรุ่งนี้เรามาทำแลปกันพี่จะสอนย่อยตัวอย่างข้าว” แล้วก็ตอบไปว่า”ครับพี่” พอวันถัดมาเราก็เตรียมตัวมาอย่างดีพร้อมทำแลปฟิตเปรี๊ยะ ก็ได้รับข่าวว่าพี่ณีลาป่วย จากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็ไม่ได้พบเจอกันอีกเลย ก็จะมีเอิร์ธ พี่ตูน พี่เจมส์ พี่แอน ที่คอยช่วยกันทำแลปข้าวแทนพี่ณี ใครจะไปคิดว่าวันนั้นจะเป็นวันสุดท้ายของการเป็นรูมเมทแลป และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันที่พี่ณีและเอิร์ธต้องเดินออกจากสทน.ไป คนนึงก้าวเดินออกไปในโลกคู่ขนานเส้นทางที่มีแต่ความสุขบนสวรรค์ อีกคนก้าวเดินออกมาพร้อมกับครอบครัวและลูกชายน้อยๆที่เพิ่งลืมตาดูโลกได้ไม่กี่วัน “ใช่ครับพี่ณี เอิร์ธสิ้นสุดงานที่ สทน. แล้วครับ ไปเป็นอาจารย์ครับ จำเป็นต้องไปเพราะว่าได้อยู่ใกล้กับครอบครัวครับ วันที่ลูกชายเอิร์ธโต (น้องคีรินท์) เอิร์ธจะบอกกับลูกว่า “คีรินท์ ครั้งหนึ่งพ่อเคยเป็นนักวิทยาศาสตร์นิวเคลียร์นะ พ่อเคยทำงานกับป้าวรรณีขยันและเก่งสุดๆไปเลย” สุดท้ายนี้เอิร์ธเชื่อว่าคุณงามความดีงาม งานวิจัยที่พี่ณีทำไว้ จะเป็นแบบอย่างให้คนรุ่นหลังได้ศึกษา นำไปใช้ ให้เกิดประโยชน์สูงสุดแน่นอนครับ เที่ยงวันที่ทราบข่าวว่าพี่วรรณีจากไป เป็นวันและเวลาเดียวกันกับเที่ยงวันที่เอิร์ธเก็บของออกจากสทน. ขับรถจากมา มันเศร้าๆนะครับ แต่ไม่เป็นไร ทุกสิ่งอย่างเป็นเวลาของมันต้อง ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักนะครับพี่ ด้วยรักและอาลัยยิ่ง เอิร์ธ | Posted by Rattanakorn chiangnoon on October 25, 2021 ขอบคุณค่ะพี่นี ที่ใจดีกับหนูตลอด คอยถามเป็นห่วงเป็นใย หนูรู้สึกปลอดภัยเเละอบอุ่นมากค่ะ เหมือนทุกเรื่องราวเพิ่งผ่านมาเมื่อวานเอง หนูชอบวินาทีนั้นมากที่พี่นี เล่าเรื่องตัวเองให้หนูฟังว่า พี่นีเริ่มเข้าทำงานเมื่อปี 37 หนูซึ่งตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ อยู่ดี ๆ พี่นีก็ถามว่า น้องเมย์เกิดปีไหน ตอนนั้นหนูหลุดขำออกมาเลยล่ะค่ะ ซึ่งปีที่พี่นีเริ่มทำงานเป็นปีเดียวกับหนูที่เพิ่งเกิดลืมตาดูโลกใบนี้ ทุกคนในรถหัวเราะกันใหญ่เลย พวกเรามีความสุขมาก ขอบคุณนะคะที่คอยมอบรอยยิ้มให้หนูเสมอมา ด้วยรักและอาลัย |
| Posted by Sasiphan Khaweerat on October 25, 2021 หลังจากเป๊าะแจ้งข่าวการจากไปของนี กิจกรรมในวันหยุดยาวของพวกเราก็เปลี่ยนไป ไลน์กลุ่มต่าง ๆ ทั้ง วพ., หนฝ., สทน., และเพื่อนๆใน สทน.ต่างซักถามข่าวของนีตลอดทั้งวัน ยะห์ช่วยประสานแจ้งในระบบ, จัดรถ จัดคน ทำได้ไวมาก, เก๋อยู่บางสะพานยังช่วยติดต่อพวงหรีด, เอ้ทำ memorial page, เป๊าะเป็นศูนย์กลางประสานระหว่างครอบครัวนีและช่วยแก้ปัญหาทุกอย่าง, ส่วนกบคิดเรื่องบริจาคก็จริงแต่คนทำให้เป็นจริงและสำเร็จคือเป๊าะ การร่วมแรงร่วมใจในครั้งนี้ สะท้อนความกลมเกลียวของพี่น้อง ศน. ได้เป็นอย่างดี …และแน่ใจว่าทุกคน เศร้า เสียใจ ใจหาย กับการจากไปของนี …ด้วยการที่เราเกิดปีเดียวกัน เวลาเจอกันทีก็คุยกันสาระพัด กบจำไม่ได้ว่าเรื่องอะไรบ้าง จำได้แต่ความรู้สึกดี ๆ ทุกครั้งที่เจอกัน การเดินชมปราสาทหินพิมายด้วยกัน วันนั้นก็สนุกมาก อีกวันหนึ่งที่ขำมากและจะไม่ลืมเลย เป็นวันสงกรานต์ที่ วพ.จัด น้อง ๆ เตรียมจะรดน้ำดำหัวพี่ ๆ แต่มีพี่ผู้ใหญ่อยู่ 2 คน คือพี่วณิชและพี่เป๊าะ น้อง ๆ หันซ้ายหันขวาเห็นกบกับนียืนอยู่ด้วยกัน ก็เลยมาเชิญไปนั่งระหว่างพี่วณิชกับพี่เป๊าะ แต่กว่าจะยอมมานั่ง ทั้งกบทั้งนีต่างเกี่ยงกัน “นีไปดิ” “กบไปดิ” “ไม่เอาเราจะรด” “ไม่เอาเราก็จะรด” ไม่มีใครยอมจนสุดท้ายก็จูงมือกันไป และวันนั้นก็เป็นวันแรกในชีวิตของทั้งกบและนี ที่มีคนมารดน้ำดำหัว และเราซึ่งถือว่าเป็นผู้ใหญ่ในวันนั้นก็อวยพรให้น้อง ๆ ทุกคน มันเป็นอีกหนึ่งความสุขที่มีร่วมกัน และจะไม่มีวันลืมเลย …รักและคิดถึงเพื่อนเสมอ พักผ่อนนะ แล้วเจอกัน | น้องวรรณี ที่น่ารัก Shared by Nanthavan Ya-anant Bauman… on October 25, 2021 พี่รู้จักน้องนีมาตั้งแต่เรายังทำงานอยู่ที่ สำนักงานปรมาณูเพื่อนสันติ น้องนีเป็นน้องที่น่ารัก อ่อนหวาน ขยันทำงาน แต่มีปัญหาด้านสุขภาพ กระดูกขาไม่แข็งแรง ต้องหยุดไปรักษา ใช้เวลาพอสมควร จนกลับมาทำงานได้ตามปกติ น้องนีมีความเพียรศึกษาหาความรู้ และได้ไปทำวิจัยที่ญี่ปุ่น พี่ไปญี่ปุ่นตอนนั้นเราเลยได้พบกันที่ต่าวประเทศ ต่อมา พี่ได้ขอร้องให้น้องนีมาช่วยงานพี่ ในการวิเคราะห์ดินที่โรงงานแยกธาตุหายากจากทรายโมนาไซด์ในอดีต ที่คลอง5 น้องนีก้อช่วยงานพี่อย่างตั้งใจ แม้จะมีภาระกิจงานวิจัยอื่นๆอยู่แล้ว พี่ได้เสนอผลงานนี้มีชื่อน้องนีเป็นผู้ร่วมวิจัยไปที่งานประชุมระดับแนวหน้าในประเทศสหรัฐอเมริกา และได้รับการตอบรับให้เป็น Oral Presenration แต่น่าเสียดายที่ไม่มีทุนสนับสนุนให้ไปเสนอผลงาน ต่อมา อีกไม่นาน พี่ได้ข่าวว่าน้องนีไม่สบาย พี่ได้ทำการ์ด วาดและ ระบายสี เป็นรูปดอกไม้ ส่งไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลชลบุรี เพราะพี่อยู่ที่ประเทศฝรั่งเศส ไม่สามารถไปเยี่ยมน้องนีได้ แล้วในที่สุดก้อถึงวันที่น้องนี ได้จากโลกนี้้้ไปเป็นนางฟ้าบนสวรรค์ พี่ยังรักและอาลัยในความน่ารักของน้องนี ขอให้น้องไปสู่สุขคติภพภูมิที่ดีนะคะ น้องวรรณี คนดี ศรี สทน ด้วยรักตลอดไปไม่มีวันลืม จาก พี่นัน❤️❤️❤️❤️ |
| S.K. (IAEA colleague) Thank you for letting me know. It is with great sadness that I receive this news. Please accept my sincere condolences. Wannee was a joyful person and great contributor to our IAEA projects. She will be sorely missed. | A.M. (IAEA colleague) Thank you for your message. Oh no…I am deeply sorry to read this news. Please accept my sincere condolences. I will always remember Wannee, she was such a kind, positive, joyful person. It was a pleasure to meet her here at IAEA in 2019 and also to work on a publication together earlier this year. She will be greatly missed. |
| M.I. (IAEA colleague) We are very sorry to hear that. May Wannee rest in peace. We sympathize and condole with her whole family. | Posted by Piyanuch Orpong on October 29, 2021 ได้รู้จักพี่ณีครั้งแรกถ้าหนูจำไม่ผิด น่าจะจากการมองผ่านประตูห้องแลปไปตอนที่พี่ณีลงมาใช้เครื่อง แล้วพี่เป๊าะแนะนำว่าในห้องคือเครื่องมืออะไร ใครเป็นคนรับผิดชอบ จนมีโอกาสได้มาขอคำแนะนำจากพี่ณีในการทำแลปและใช้เครื่องมือ พี่ณีสอนและให้คำปรึกษาดีมากๆ ตั้งแต่เริ่มทำจนถึงขั้นวิเคราะห์ผล ถึงแม้พี่ณีลารักษาตัวก็ยังคงให้คำปรึกษาได้อย่างดี เคยช่วยกันติดต่อเซลส์หาซื้อเครื่องสีข้าวขนาดเล็กจะได้ไม่ต้องแกะเมล็ดข้าว แต่สุดท้ายก็ยังไม่ได้ซื้อ เคยคุยว่าพี่ณีจะมาแบ่งสารมาตรฐานจากหนูไปใช้ แต่ก็ยังไม่ทันได้แบ่งไป มีแต่พี่ณีที่แบ่งมาให้หนูใช้ ตอนที่ทางสถาบันฯ จัดคอร์สภาษาอังกฤษให้ลงเรียน ได้เรียนคอร์สเดียวกันกับพี่ณี ได้นั่งใกล้ๆ กัน ยังแอบชื่นชมในความสามารถและความพยายามของพี่ณี พี่ณีบอกพี่อายุมากแล้ว ภาษาอังกฤษไม่เท่าน้องๆ ไม่จริงเลยค่ะ พี่ณีเก่งและมีความสามารถมากๆ ตอนที่ได้ไปงานประชุมวิชาการที่เชียงใหม่ด้วยกันเมื่อต้นปีที่แล้ว ยังจำภาพพี่ณีที่เล่านู้นเล่านี่ให้ฟัง และบอกพวกเราว่าไม่ต้องเป็นห่วง พี่ณีดูแลตัวเองได้ และวันนั้น ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอกัน พี่ณีพาเอิร์ทเดินแนะนำให้ทุกคนที่ตึกรู้จัก ตอนเย็นก่อนขึ้นรถกอล์ฟ ยังคุยกับพี่ณีเรื่องสั่งซื้อหลอดย่อยตัวอย่าง ว่าพี่ณีได้ใบเสนอราคามาแล้ว พรุ่งนี้จะมาทำเรื่องจัดซื้อ สุดท้ายก็ไม่ได้ทำ ทราบข่าวว่าพี่ณีไม่สบาย ได้แต่ส่งกำลังใจให้ทางไลน์และการ์ดรูป ขอให้พี่ณีหายและแข็งแรง กลับมาทำงานด้วยกันอีก ใจหายมากๆ ตอนที่ทราบข่าวว่าพี่ณีจากไป เพราะไม่คิด และจริงๆ คือไม่อยากคิด หนูและพี่ๆ ที่ตึก เราจะชอบเรียกพี่ณี ทักทายและแซวเวลาเจอพี่ณี พี่ณีก็จะยิ้มและหัวเราะให้เราทุกคน จากนี้คงกลายเป็นความทรงจำที่นึกถึงแล้วก็ยิ้มนะคะ อยากขอบคุณพี่ณีสำหรับทุกอย่าง พี่ณีเป็นพี่ที่น่ารัก จิตใจดี หนูเชื่อว่าพี่ณีจะต้องได้ไปอยู่ในภพภูมิที่ดี ไม่ต้องทรมาน ไม่เจ็บปวดอีกแล้วค่ะ … ยินดีที่ได้รู้จักพี่ณีนะคะ … เอ |
| Posted by ryuta hazama on November 2, 2021 I am deeply saddened to hear of your loss. My heart is with you in this time of sorrow. Please accept my heartfelt condolence on the loss of your loved one. Words can’t express how sorry I am to hear of your loss. I never met a person like her with a full of kindness and warm-heart. She helped me a lot, when I was in Thai during the conference of INST 2016 and 2019. She kindly introduced not only her research at TINT, but also daily life in Bangkok with her colleague: Nanthavan-san. Based on these visits, now we could start JSPS Bilateral Joint Research Projects with Thailand: NRCT, with the help of Kiadtisak-san and Wanwisa-san (KU). Please forgive my absence of her funeral at a temple in Chonburi and an international telegram of condolence could not make in time at the time of funeral. May the peace that comes from the memories of your love comfort you now and in the days ahead. | Nanthavan Ya-anant Bauman… October 21, 2022 ครบรอบ1ปี ในการจากไปของน้องวรรณี พี่ยังระลึกถึงน้องวรรณีเสมอ |